داوود پورمظفری استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی است که مطالعات را خود بر سبک‌شناسی نثرهای صوفیانه‌ی فارسی متمرکز کرده است. او مدرک دکتری خود را با نگارش رساله‌ای با عنوان «مطالعه‌ی سبک‌شناختی گفتارنوشت‌های صوفیان» در سال 1392 در دانشگاه فردوسی مشهد دریافت کرد. این رساله در چهارمین دوره‌ی «جایزه‌ی استاد فتح‌الله مجتبایی» (شهر کتاب مرکزی، 1393) شایسته‌ی تقدیر شناخته شد. پورمظفری دوره‌ی کارشناسی ارشد را در دانشگاه فردوسی مشهد با نگارش پایان‌نامه‌ای با عنوان «زندگی، آثار و اندیشه‌های دکتر غلامحسین یوسفی» به پایان رساند. این پایان‌نامه در ششمین جشنواره‌ی پژوهشی فردوسی (دانشگاه فردوسی مشهد، 1386) و دوازدهمین دوره‌ی انتخاب پایان‌نامه‌ی سال دانشجویی (جهاد دانشگاهی تهران، 1387) برگزیده شد و جوایزی را کسب نمود. مقاله‌ای که با عنوان «شیوه‌ی تصحیح متن و روش تعلیق‌نویسی دکتر غلامحسین یوسفی» در ارج‌نامه‌ی دکتر غلامحسین یوسفی (تهران: انتشارات میراث مکتوب، 1388) منتشر کرد در دهمین دوره‌ی آیین بزرگداشت حامیان نسخ خطی (کتابخانه‌ی ملی ایران،1389) شایسته‌ی تقدیر شناخته شد. یکی دیگر از مقالات وی با عنوان «کلان‌ساختار مقامات‌های صوفیان و نقش ایدئولوژیک آن» (فصلنامه‌ی نقد ادبی، 1396) در نخستین دوره‌ی جایزه‌ی نقد زرین (انجمن نقد ادبی ایران، 1398) به‌عنوان مقاله‌ی شایسته‌ی تقدیر معرفی شد.

پورمظفری به دلیل علاقه به معلمی، پس از دریافت درجه‌ی کاردانی زبان و ادبیات فارسی (1378) به‌عنوان معلم ادبیات در آموزش و پرورش مشغول به تدریس شد. تحصیلات خود را طی یک دوره‌ی دوساله در دانشگاه آزاد فیروزآباد به سطح کارشناسی رساند (1380) و تا سال 1395 به مدت18 سال در مدارس مختلف استان‌های فارس، خراسان‌رضوی و خوزستان تدریس کرد و از مهرماه 1395 به عضویت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز درآمد.